Binalot nya sa panyo ang lastiko, kasama ng makukulay na holen. Koleksyon nya ang mga holen, pero mas pinag-iingatan nya ang lastikong ito.
Araw-araw, araw at gabi pa nga kung pwede, hinuhukay nya sa lupang tinatabunan ng mga bato ang panyong ibinaon nya mula pa nung tag-araw ng 1999. Kung minsan, lalo na kapag tag-ulan, nag-aalala syang baka sobrang lumambot ang lupa at anurin ng putik ang panyo. Medyo mataas naman ang burol, hindi naman siguro babahain. Kaya nga napili nya pang sa gilid ng mga ugat ng higanteng puno ibaon ang panyo.
Halos araw-araw din, dito sila naglalaro ni Buboy. Kapag nakauwi na si Buboy, dun nya lang naaalala ang nakabaong panyo. Huhukayin na naman, bubulatlatin, magdadagdag ng holen kung merong bago, at laging sa huli, hihimasin ang lastiko, tapos bibilutin ulit ang panyo at ibabaon.
Duda nya alam ni Buboy ang tungkol sa panyo. Hindi lang nila napag-uusapan. Kung minsan parang gusto ni Diding, pero kadalasan takot sya. Matanong kasi si Buboy, si Diding hindi. Paniwala nya, kusang dumadating ang mga sagot. Kung nagmamadali ka sa sagot, pwedeng imbentuhin yan. Pero ang tunay na sagot, humihingi ng panahon. Kailangan kang himasin ng hangin, ng salitang liwanag ng araw at buwan, bago ibigay sa yo ang tunay na sagot… kapag handa ka na.
Ang hindi alam ni Diding, ang hindi nya nakita, ay huhukayin ni Buboy ang panyo.
Sabado. Halos umiindak pa ang yapak nya papunta sa burol. Uupo lang dapat sya sa ilalim ng puno at dun maghihintay ng takipsilim. Masarap ang hangin kaya mas marahan pa syang maglakad kesa karaniwan.
Parang nasirang plaka ang huling bagsak ng paa nya sa lupa nang datnan nya si Buboy na hinuhukay ang panyo. Nang magbalik sa wisyo, marahan pa ring itinuloy ang lakad kahit parang kusang gumulong pababa ng burol ang mga tuhod nya. Tinanong nya si Buboy kung anong ginagawa nito.
Alam mo bang alam ko na may tinatago ka dito? Bakit, ano bang tinatago ko dyan?
Hinayaan nyang buksan ni Buboy ang ang panyo.
Ano ba ito?
Hindi sya makasagot.
Anong ginagawa mo sa lastiko at mga holen? Kinuha nya sa kamay ni Buboy at muling ibinalot sa panyo ang mga holen at lastiko.
Umuwi ka na.
Pag alis ni Buboy, ibinaon nya ulit ang panyo. Sa pagmamadali, hindi na nya nahimas ang lastiko. Matagal nyang hawak ang huling bato. Matagal, kasi ikinagulat na nya ang tunog ng kuliglig. Gabi na pala.
Umuwi syang lulugo-lugo.
Paanong hawak mo na sa kamay mo hindi mo pa rin alam kung ano ito?
